Dag 1 van Pieterburen naar Winsum, 11 km
Blijf op de hoogte en volg Anneke
28 Februari 2016 | Nederland, Pieterburen
Enhousiast als ik ben, zit ik om zeven uur al in de auto richting Pieterburen. Ik woon in Noord Friesland, dus het startpunt ligt maar 1 uurtje autorijden bij mij vandaan.
Mijn plan is om dit jaar het eerste gedeelte van het pad te lopen en dan voor de gezelligheid neem ik onze hond Antje mee.
Rond half 9 zetten we dan onze eerste stappen op het Pieterpad. We komen direct al langs oude huisjes en een schattig klein kerkje.
Zodra we Pieterburen achter ons laten, lopen we op een klein paadje dat slingert door het weidse landschap, met her en der een boerderij. Hoewel ik weids landschap dagelijks zie, blijft het prachtig. Onze tocht gaat voorspoedig, tot we bij een hoog bruggetje aankomen met open treden. Antje is een schat van een hond maar ook een enorme bangebroek en durft dus niet de trap over. Ook niet voor de snoepjes die ik op iedere tree neerleg. Er zit niks anders op dan Antje naar boven te tillen want hee.... opgeven is geen optie
Het lukt me om haar boven op de trap te krijgen maar ze durft ook niet naar beneden. Met zachte dwang met m'n voet komen we tree voor tree dan eindelijk aan de andere kant van de sloot aan.
Maar even een pauze inlassen want het hart slaat me om de oren door het getil van die hond
De route loopt door het weiland van de boer, over het erf van een andere boer en we komen uit op een weg die ons via het Oosterbos naar Eenrum leidt. En hoe wonder......ik zie een hertje in de verte naar ons kijken!.Nadat we elkaar een poosje hebben aan staan staren vervolgen we onze tocht.
Achter ons nadert een loper die de pas er goed in heeft. Vlak voor Eenrum haalt ze ons is, dat is Antje haar schuld, die wil steeds ergens aan snuffelen. Dat begrijp ik wel, allerlei nieuwe geuren natuurlijk maar lastig is het wel voor mij.
Na Eenrum via het fietspad door naar Mensingeweer, ( waar ik in de verte de loopster weer in het zicht krijg, helaas is ze te ver weg om te vragen of ze ook een pieterpad loopster is) en Maarhuizen. tot we uiteindelijk aankomen op een T splitsing. We gaan links op naar Winsum, langs oude huisjes en een molen tot het eindpunt het hotel "de Gouden Karper".
Veel foto's zijn niet goed gelukt omdat Antje steeds aan de lijn trok. Hoe gezellig het ook is om Antje mee te hebben op wandelpad........... dit was voor haar het begin, tevens einde Pieterpad. sorry Antje
Mijn plan is om dit jaar het eerste gedeelte van het pad te lopen en dan voor de gezelligheid neem ik onze hond Antje mee.
Rond half 9 zetten we dan onze eerste stappen op het Pieterpad. We komen direct al langs oude huisjes en een schattig klein kerkje.
Zodra we Pieterburen achter ons laten, lopen we op een klein paadje dat slingert door het weidse landschap, met her en der een boerderij. Hoewel ik weids landschap dagelijks zie, blijft het prachtig. Onze tocht gaat voorspoedig, tot we bij een hoog bruggetje aankomen met open treden. Antje is een schat van een hond maar ook een enorme bangebroek en durft dus niet de trap over. Ook niet voor de snoepjes die ik op iedere tree neerleg. Er zit niks anders op dan Antje naar boven te tillen want hee.... opgeven is geen optie
Het lukt me om haar boven op de trap te krijgen maar ze durft ook niet naar beneden. Met zachte dwang met m'n voet komen we tree voor tree dan eindelijk aan de andere kant van de sloot aan.
Maar even een pauze inlassen want het hart slaat me om de oren door het getil van die hond
De route loopt door het weiland van de boer, over het erf van een andere boer en we komen uit op een weg die ons via het Oosterbos naar Eenrum leidt. En hoe wonder......ik zie een hertje in de verte naar ons kijken!.Nadat we elkaar een poosje hebben aan staan staren vervolgen we onze tocht.
Achter ons nadert een loper die de pas er goed in heeft. Vlak voor Eenrum haalt ze ons is, dat is Antje haar schuld, die wil steeds ergens aan snuffelen. Dat begrijp ik wel, allerlei nieuwe geuren natuurlijk maar lastig is het wel voor mij.
Na Eenrum via het fietspad door naar Mensingeweer, ( waar ik in de verte de loopster weer in het zicht krijg, helaas is ze te ver weg om te vragen of ze ook een pieterpad loopster is) en Maarhuizen. tot we uiteindelijk aankomen op een T splitsing. We gaan links op naar Winsum, langs oude huisjes en een molen tot het eindpunt het hotel "de Gouden Karper".
Veel foto's zijn niet goed gelukt omdat Antje steeds aan de lijn trok. Hoe gezellig het ook is om Antje mee te hebben op wandelpad........... dit was voor haar het begin, tevens einde Pieterpad. sorry Antje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
